Lees deze verhelderende column van Tinkebell in het Parool van 20 augustus 2020
Nieuwsbrief Theater De Vest en een verbod op vrouwelijke performers
Enigszins geschokt en onthutst las ik de nieuwsbrief van Theater de Vest in Alkmaar.
Uitsluitend mannelijke artiesten in de etalage. Ik vind het vreemd dat een marketingafdeling daar niet alert op is. Ik heb ze nog gevraagd of er een boycot was op vrouwelijke performers bij De Vest. Ik weet niet of de ironie hen ontging, maar ik kreeg het volgende antwoord:
Beste Britt,
Gelukkig niet! Heb je ons programma wel eens bekeken? Volop vrouwen op het toneel.
https://theaterdevest.nl/tickets/
Fijne dag,
Met vriendelijke groet,
Elianne van Diepen
Afdeling Programma & Publiek
Notabene een vrouw……het is nog een lange weg te gaan.
People, Places & Things
Woensdagavond 20 februari bezocht ik de luid bejubelde voorstelling People, Places & Things van Toneelgroep Oostpool. Waar ik enorm naar uit had gekeken werd een teleurstelling. Hanna Hoekstra speelde sterk en zeer geloofwaardig. Maar het stuk boeide mij niet. Te rechtlijnig, te voorspelbaar, te zweverig. Verslaafde vrouw met trauma komt in afkickkliniek. Wil in eerste instantie geen hulp accepteren en later wel. Krijgt inzicht, geneest min of meer en maakt een nieuwe start met haar ouders.
Ik wil als kijker verrast worden, op het verkeerde been gezet. Ik moest denken aan Nymphomaniac van Lars von Trier. Dat je denkt dat het niet ellendiger kan en dat dat dan toch gebeurt. Dat je jaren later zo’n film nog herinnert. Iets wat me bij People, Places & Things zeker niet zal gebeuren.
Maar wat mij dan bezighoudt na afloop is, waarom wordt een dergelijk stuk unaniem juichend ontvangen. Ben ik nou gek? Is mijn smaak té afwijkend? Of kletsen journalisten elkaar gewoon na? Tsja, gezegd moet worden dat het stuk ook in Londen al zeer succesvol is ontvangen. Het zal dus wel aan mij liggen.
Parade Amsterdam
Van de Parade Amsterdam wordt altijd gezegd dat publiek er niet voor de voorstellingen komt maar voor de drank of ‘om gezien te worden’. Gisteren was ik op een druilerige avond bij ‘Close to you, de Carpenters in therapie, live!’ van Stephanie Louwrier, Lowie van oers en Wart Kamps. Het was bommetjevol bij deze hilarische show. Dat logenstraft die bewering dus. Of zou het komen omdat het weer niet lekker genoeg was om op een van de terrassen te gaan zitten shinen?
J.l. dinsdag zag ik overigens ook op de Parade Mees Borgman met ‘Staat van geluk’. Van een totaal ander kaliber. Intiem, origineel en persoonlijk in een heel klein tentje (De Luxe). Ook een aanrader, maar helaas niet meer te zien.
Goede recensie Koerikoeloem
Koerikoeloem is goed ontvangen****: ‘En het was aangenaam om een uurtje in het gedicht te mogen vertoeven’ (volgens Dick van Teylingen van de Theaterkrant).
Spring Utrecht
Morgenavond ga ik naar THE SK CONCERT: PERMANENT DESTRUCTION van Naomi Vellissariou in de Paardenkathedraal. Reuze benieuwd. Hoor enthousiaste verhalen. En dan donderdag naar WIEK van Schweigman&, met mijn 81 jarige moeder. Misschien kan ik haar – op de valreep – nog warm maken voor mime! Wil je meer weten? Klik hier en hier.
Voorrecht
Ik zie het als een groot voorrecht om binnen de culturele sector te mogen werken. Ik doe dit ook al jarenlang met heel veel plezier. De bevlogenheid, creativiteit en energie van makers, muzikanten, ontwerpers enz. zijn aanstekelijk en enthousiasmerend. Bovendien is het product—een voorstelling, concert, festival—iets om trots op te zijn!
Britt Verstegen
Britt is vanaf 1993 werkzaam in de culturele sector, aanvankelijk als productieleider en zakelijk leider bij dans- en theatergezelschappen, een productiehuis en hogeschool voor de kunsten. Tussen 2000 en 2008 was ze coördinator en organisator van culturele projecten en programmeur bij de Stadsschouwburg Utrecht. Sinds 2008 werkt ze als zelfstandige onder de naam Cultuurkwesties voor verschillende opdrachtgevers in de culturele sector.